Տխուր եմ ինչու՞
Գուցե կարոտից
Կամել քո սերն է
Որ տանջում է ինձ:
Տխուր եմ ինչու՞
Գուցե այն բանից
Որ շոգ արևին
Անձրև է գալիս
ՈՒ անձրևի հետ
Իմ սիրտն է լալիս:
Այն օրվանից,երբ սիրո ուղղահայացը իջեցրիր սրտիս հարթություն,ոչ մի լոգարիթմական կանոն չէր կարող որոշել երկրաչափական պրոգրեսիայով աճող իմ սերը:Իմ գիտակցության առանցք,ուզում եմ,որ թեքվես 45 աստիճանով ու տեսնես շոշափող իմ և քո շուրթերի միջև:
Երդվում եմ Պյութագորասի թեորեմով լինել քեզ հավատարիմ բոլոր ֆունկցիաներում:
Դու մի քիչ խենթ ես,
Մի քիչ երազուն,
Մի քիչ մանուկ ես,
Մի քիչ էլ հասուն:
Դու երևի այն չես,
Ինչ կարծում եմ ես,
Բայց միևնույնն է,
ԵՍ ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ ՔԵԶ
ՍԵՐԸ չի մեռնում,նա միշտ ապրում է,
ՍԵՐԸ պայքարում,ու միշտ հաղթում է,
ՍԵՐԸ պայքար է,ՍԵՐԸ տանջանք է,
Բայց միևնույնն է,ՍԵՐԸ դա կյանք է
Եթե գրվածը արագորեն փոքրանում է, ապա Ձեր հեռախոսը ընկնում է
Մեր ընկերությունը թող հավերժ մնա, սիրո երջանկության գագաթ բարձրանա ու ինչպես հայոց սրբազան գինին, որքան հնանա այնքան քաղցրանա
Բնավ ուրախ չեմ եւ ո՛չ էլ ազատ, Թեպետ ժպտում եմ մարդկանց հարազատ, Ավաղ չեմ խաղում ոչ մի սիրախաղ, Սիրտս եմ մաշում քեզանով դանդաղ:
"Իրոք որ բնությունը շա~տ խաբուսիկ է",- ասաց ոզնին` իջնելով կակտուսի վրայից:
